Mantelzorgers
De verpleegkundigen van NAAST-ZCN kunnen, als cliënten dat willen, op afstand zien hoe het met hen gaat en hen ondersteunen. Dat scheelt bezoeken bij mensen thuis of aan het ziekenhuis, zodat de zorg hen minder belast. Maar het ondersteunt ook de mantelzorger.
Een gesprek via de tablet
Met de beeldbel-app hebben cliënten met één druk op de knop via de tablet een beeldverbinding met de (wijk)verpleegkundige of het Medisch Service Centrum van NAAST-ZCN. Zij kunnen bijvoorbeeld beeldbellen als cliënten en de mantelzorger zich zorgen maken, advies willen over een wond of graag iemand laten meekijken bij het innemen van de medicijnen.
Cliënten met een aandoening als hartfalen of astma/COPD, kunnen de tablet ook gebruiken om bijvoorbeeld geregeld de hartslag, bloeddruk en het gewicht door te geven. Die informatie wordt dan direct geanalyseerd, en zo nodig wordt er actie ondernomen. Bij afwijkende waarden wordt de cliënt of de mantelzorger gebeld, wordt er een controle in het ziekenhuis gepland of komt er iemand bij de cliënt langs.
Ook voor mantelzorgers
Mantelzorgers kunnen soms best wat assistentie of advies gebruiken. Een verpleegkundige kijkt dan gewoon even mee. Soms zetten we de tablet in om samen met de cliënt de dag op te starten en weer af te sluiten om de mantelzorger te ontlasten.
Cliënten kunnen de tablet ook gebruiken om te beeldbellen. Stel, dat je naaste naar een spannend gesprek met de arts gaat, en hij of zij wil daar graag een zoon of dochter bij hebben, dan is dat vaak een heel geregel. Dankzij beeldbellen via de tablet kunnen zij er op afstand toch bij zijn.
Ronald (45)
“Mijn moeder is 81 en woont nog lekker in haar eigen appartementje. Toch word ik steeds angstiger dat er een keer wat gebeurt. Ik moet er niet aan denken dat ze onderuit gaat in de badkamer en niemand haar hoort. Je hoort weleens van die verhalen…
Voorheen belde ik haar een paar keer per dag, eigenlijk vooral om te controleren of het nog goed ging. Volgens mij werd ze knettergek van me, maar ik was weer gerustgesteld. Sinds kort maakt ze gebruik van personenalarmering. We hebben samen een lijstje gemaakt met mensen uit de buurt die gebeld kunnen worden, onder wie ik. Als de nood aan de man is, krijg ik vanzelf een telefoontje.
Mijn moeder is er blij mee, al moest ze wel even wennen. In het begin vergat ze de zender – ‘m’n ketting’, zoals ze zelf zegt – nogal eens. Maar inmiddels is die ketting onderdeel geworden van haar vaste ochtendroutine. Ze kan gewoon haar gang gaan en wordt niet meer om de haverklap gebeld door die overbezorgde zoon van haar!”
