Makkelijker dan een bezoek aan het ziekenhuis
Meijers kreeg van het ziekenhuis een bloeddrukmeter en weegschaal mee. Thuis meet hij elke dag zijn gewicht en om de dag zijn bloeddruk. De gegevens voert hij in in een app. Eens in de zoveel tijd vult hij een vragenlijst in.
Zo ook chronisch hartpatiënt Christel Kleter (79) uit Wageningen. ,,Ik moet mijn bloeddruk en gewicht in de gaten houden. En een vragenlijst invullen, maar alleen voor het beeldbellen. Als je denkt dat er iets aan de hand is, kun je direct bellen en krijg je iemand aan de telefoon. Als ik vragen heb die kunnen wachten, kan ik die tijdens het beeldbellen bespreken.”
Veel makkelijker dan een bezoek aan het ziekenhuis, vinden ze allebei. ,,Maar je moet het wél doen”, vult Kleter aan. ,,Zelf was ik dit al gewend. Ik schrijf in een schriftje mijn bloeddruk, temperatuur, hartslag, zuurstof en gewicht op. Ook wat ik op een dag drink en de medicijnen die ik gebruik.
‘Kort lijntje met longverpleegkundige’
Jan Schut (54) uit Ede heeft weleens een herinnering nodig om de vragenlijst in te vullen, bekent hij eerlijk. Schut heeft COPD en is vaak erg benauwd. ,,Ik heb een kort lijntje met mijn longverpleegkundige in het ziekenhuis. Ik kan altijd contact opnemen.”
COPD-proefpersonen meten thuis geen data, maar vullen wel vragenlijsten in. ,,Naar waarheid, ook als het slecht gaat. Dan kunnen ze je goed in de gaten houden”, zegt Schut. ,,Als ik dat een keer niet doe, krijg ik een herinnering en als ik het dan nog niet doe een telefoontje wat er aan de hand is. Dat vind ik op zich prettig.”
,,De wetenschap dat mensen thuis worden gemonitord, geeft een veiliger gevoel”, weet ook Groot. ,,Maar we kijken niet 24 uur per dag mee. We lezen uit op een aantal momenten. Iemand die acuut een probleem heeft, moet iets anders doen: namelijk de huisarts bellen.”
Waardevolle combinatie
Onderdeel van de proef is dat het uitlezen van een deel van de gegevens is uitbesteed, aan het particuliere Medisch Service Centrum NAAST uit Varsseveld. Deze drie proefpersonen hebben hiermee geen enkele moeite. ,,Iedereen mag weten wat ik heb”, zeggen Meijers en Schut. Kleter: ,,Het zijn goed opgeleide verpleegkundigen die naar je gegevens kijken. En als ze het niet vertrouwen, schakelen ze door naar het ziekenhuis.”
Met het oog op de vergrijzing wil het ziekenhuis bekijken of dit een manier is om goede zorg te kunnen blijven leveren wanneer de vraag verder stijgt. ,,We willen voorbereid zijn op de toekomst”, motiveert Groot. Die bestaat volgens haar niet uit uitsluitend thuis meten.
,,We combineren dit met een beeldconsult, zodat onze verpleegkundigen ook zien of iemand bijvoorbeeld vocht vasthoudt. Dat is een waardevolle combinatie, maar nog niet 100 procent ideaal. Je wilt een band opbouwen met een patiënt en daarvoor is het belangrijk elkaar ook echt te zien. Wij denken dat de zorg van de toekomst bestaat uit een combinatie van digitale en fysieke zorg.”
Klik hier voor het artikel in de Gelderlander.
