Warme zorg op afstand, verpleegkundige Ans bewijst het.
NAAST verpleegkundige Ans Nederlof zorgt voor de menselijke maat. Zij werkt al jarenlang bij het medisch service centrum (MSC). Eerst bij Sensire en na de verzelfstandiging van het MSC bij NAAST. Ze doet bereikbaarheidsdiensten. Daarnaast zorgt zij ervoor dat aangesloten ziekenhuizen de afgesproken dienstverlening krijgen op het gebied van Hartfalen.
Veranderende wereld
Na haar eerste baan als verpleegkundige op de kraamafdeling bij het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis kwam ze in 1986 via Provinciale Kruisvereniging Gelderland (later opgegaan in Sensire) in aanraking met zorg op afstand. Deze vorm van zorg heeft haar nooit meer losgelaten. Zij geeft aan dat het continu wijzigt en uitbreidt. Ze ziet het letterlijk groeien. ‘Ik hoef niet van baan te veranderen om van werk te veranderen’, aldus Ans. ‘Vroeger pleitten we ervoor dat ieder wijkgebouw een fax kreeg, nu kunnen we zelfs in de systemen van onze zakelijke klanten kijken.’
Een aantal ziekenhuizen in Nederland maakt inmiddels gebruik van de dienst Thuismonitoring van NAAST. Geselecteerde COPD en Hartfalen patiënten van deze ziekenhuizen geven via een speciale Thuismeetapp hun waarden door. Als deze afwijken van de afgesproken individuele bandbreedte dan neemt Ans of één van haar NAAST collega’s proactief contact op met de patiënt. Vaak voordat de patiënt zelf in de gaten heeft dat zijn of haar toestand verslechtert. Via beeld of belcontact onderzoekt Ans dan samen met de patiënt wat er mogelijk aan de hand is om de verslechtering te kenteren.
C’est le ton que fait la musique.
‘Mensen bewust laten maken dat hun leefstijl invloed heeft op hoe ze zich voelen’, zo omschrijft Ans haar werk. Daarbij is de manier waarop je de vragen stelt heel belangrijk, geeft Ans aan. Dus nooit een verwijt, maar: wat is de reden?, heeft u enig idee? en is er iets anders dan anders? Met deze vragen geeft zij mensen een handvat om bewust te worden van hun eigen gedrag en de invloed hiervan op de ziekte.
"Ook al worden softwaresystemen en apps continu beter en slimmer, wij zorgen voor de menselijke maat. "
Ans Nederlof
Verpleegkundige van het medisch service centrum van NAAST
Enkele voorbeelden
Iedere maandag nam een verpleegkundige van NAAST contact op met eenzelfde patiënt omdat het gewicht buiten de afgesproken bandbreedte was. En de patiënt gaf altijd terug dat hij moe was. Wat bleek; meneer deed op vrijdag boodschappen en kocht dan drop. Dat at hij vervolgens in het weekend op. Hierdoor hield hij vocht vast wat ervoor zorgde dat hij zich moe voelde. Ook zijn gewicht was door het extra vocht hoger dan normaal. De klachten verdwenen met de suggestie de drop te vervangen door een gezonder alternatief.
Een ander voorbeeld geeft aan dat adequaat handelen erger kan voorkomen. Zo dacht een mevrouw dat haar bloeddrukmeter stuk was. Ze had zelfs de batterijen al verwisseld. Uit de meetgegevens haalde Ans dat de waarden heel hoog waren. Ze combineerde dit met de klachten van de misselijkheid. Ze vermoedde dat mevrouw mogelijk een hartritmestoornis had. Bij navraag bij de cardioloog bleek dat mevrouw hier eerder last van heeft gehad. Hij adviseerde haar door te sturen naar de eerste Harthulp. Het was inderdaad het juiste advies. Door het toedienen van medicatie kreeg het hart weer een normaal ritme en mede door het handelen van Ans een ziekenhuisopname voorkomen.
(Voor)uitkijken
Door haar jarenlange ervaring weet Ans vaak eerder wat er aan de hand is dan de patiënt zelf. ‘Als iemand de leefregels niet goed volgt, dan zie je dit onmiddellijk terug in de metingen.’ Soms komen klachten ook ergens anders vandaan dan wat voor de hand ligt. Daarom is het van belang naar het geheel te kijken. Benauwdheid bij mensen met COPD gecombineerd met Hartfalen komt namelijk niet altijd door een longaanval. Als het gewicht ook toeneemt, dan kan het ook zijn dat iemand teveel vocht vast houdt en daardoor benauwd is.
Toch helpt leefstijl aanpassen niet altijd. Het komt regelmatig voor dat het echt niet goed gaat met een patiënt. Bijvoorbeeld als de pompfunctie van het hart achteruit gaat. Dan is een aanpassing van de medicatie nodig. Afhankelijk van de afspraken met het ziekenhuis (de zogenaamde protocollen) start de patiënt alvast met een aanpassing van de medicijnen. Ondertussen informeert Ans of een collega de ziekenhuispoli zodat zij kunnen beoordelen wat er nog meer nodig is.
Steeds beter
Ook al worden softwaresystemen en apps continu beter en slimmer, ‘wij zorgen voor de menselijke maat’, geeft Ans aan. Voor de patiënt zoals blijkt uit bovenstaande voorbeelden. En voor de klant. Ans: ‘voordat we een meting doorzetten naar de hartpoli, hebben we al voorwerk gedaan. Wij vragen al veel dingen uit, attenderen patiënten continu op de leefstijlregels en hebben alle patiënten in beeld. Ook is er iedere maand een overleg met de poli. Dan bespreken we de bijzonderheden. Ook stellen we onszelf dan de vragen: hebben we wat gemist?, hoe voorkomen we een herhaling van een ziekenhuisopname? en bieden we de juiste ondersteuning? Ik denk dat onze samenwerking steeds beter wordt.’